کد مطلب:211843 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:253

خنثی نمودن آتش
روزی امام صادق (علیه السلام) در حیاط خانه اش نشسته بود كه فردی به نام سهل بن حسن خراسانی، اجازه ی ورود خواست.

سهل بعد از سلام و درود بر فرزند رسول الله (صلی الله علیه و اله) عرض



[ صفحه 29]



كرد: یابن رسول الله (صلی الله علیه و اله)! شما امام رحمت و رأفت هستید و شما اهل بیت (علیهم السلام)، امام این امت می باشید به چه دلیل، برای گرفتن حق خود، قیام نمی كنید در حالی كه بیش از صد هزار شیعه، پشتیبان شما هستند؟

حضرت فرمود: «بنشین تا به شما چیزی را نشان بدهم».

سپس به یكی از خادمان خود امر كرد تا تنور خانه را روشن كند. خادم، تنور را روشن كرد و تنور به حد كافی سرخ و داغ گردید.

سپس به سهل بن حسن خراسانی رو كرد و فرمود: «برخیز، درون تنور برو». سهل گفت: یابن رسول الله (صلی الله علیه و اله) ای آقای من، مرا عذاب مكن و از من درگذر.

امام فرمودند: «از تو گذشتم و دیگر نمی خواهد، داخل آتش شوی».

در این حال هارون مكی، وارد خانه ی امام صادق (علیه السلام) شد، امام به او فرمود: «هارون كفش هایت را در بیاور و برو داخل تنور بنشین». هارون بدون لحظه ای درنگ، وارد تنور شد.

سپس امام صادق (علیه السلام) از خراسان، برای سهل نكاتی



[ صفحه 30]



گفت كه انگار آن جا را مشاهده كرده است.

بعد از ساعتی، امام به سهل فرمود: «حال برو و به داخل تنور، نظری بینداز» سهل بلافاصله برخاست و داخل تنور را نگاه كرد و دید كه هارون، سالم به صورت چهار زانو درون تنور نشسته است.

هارون، با اجازه ی امام از تنور بیرون آمد و سلام كرد.

در آخر حضرت فرمود: «در خراسان چند نفر مثل این مرد است».

سهل گفت: به خدا قسم یك نفر هم نیست. [1] .

آیا در میان جوامع امروز هم، كسانی مانند هارون مكی یافت می شوند؟


[1] منتهي الآمال.